Od lat ludzkość szuka sposobu na długowieczność. Czy okaże się nim dieta mieszkańców japońskiej wyspy Okinawa? Mieszkańcy tej wyspy często dożywają ponad stu lat, mają jeden z najniższych na świecie wskaźników zachorowalności na choroby przewlekłe i nowotwory.
Dieta prowadzi do wielu korzyści, jakie można zauważyć wśród stulatków z Okinawy. Należą do nich niewielki przyrost masy ciała z wiekiem, niski wskaźnik masy ciała w ciągu życia oraz niski poziom ryzyka chorób związanych z wiekiem.
Kuchnia Okinawy obejmuje wpływy kuchni chińskiej i azjatyckiej ze względu na długą historię handlu. Jest bogata w owoce morza i świeże warzywa (7 porcji świeżych warzyw i owoców dziennie). Sposób przygotowania potraw jest równie ważny – najczęstszym sposobem jest gotowanie na parze lub szybkie smażenie.
Dieta jest niskokaloryczna, dostarcza zaledwie 1500-1900 kcal każdego dnia. Mieszkańcu Okinawy zjadają około 500 kcal dziennie mniej niż powinni.
Podstawą diety są słodkie ziemniaki, stanowiące duże źródło energii przy jednoczesnym utrzymaniu niskiego poziomu kalorii, nie mają też znacznego wpływu na poziom cukru we krwi. Używana jest nie tylko bulwa, ale także liście rośliny, wykorzystywane często w zupie miso.
Kuchnia mieszkańców Okinawy składa się również z mniejszych ilości ryżu w porównaniu do kontynentalnej Japonii, z soi i roślin strączkowych. Mięso jest bardzo cenione, zwłaszcza wieprzowina, a jednak spożywane jest bardzo rzadko. Wieprzowina i ryba często są serwowane w bulionie z różnorodnymi składnikami i ziołami.
Inną niskokaloryczną substancją stosowaną w kuchni stulatków z Okinawy są wodorosty, w szczególności kombu czy wakame. Te rośliny obfitują w białko, aminokwasy i minerały, takie jak jod, magnez czy wapń. Również tofu jest ważnym składnikiem diety – działa jako substytut mięsa i dostarcza potrzebnego białka.
Żywność z Okinawy jest bogata we flawonoidy, czyli silne przeciwutleniacze, które chronią nasze komórki przed wolnymi rodnikami, odpowiedzialnymi za starzenie się organizmu. Ze względu na silne działanie przeciwutleniające oraz korzystny wpływ na zdrowie psychiczne i demencję, najpopularniejszą przyprawą na wyspie jest kurkuma. Mieszkańcy używają jej jako przyprawy, a także jako herbaty.
Jednak największym atutem tej diety jest jej różnorodność, dzięki czemu mimo niskiej kaloryczności, dieta dostarcza wszystkich niezbędnych składników odżywczych. W kuchni wykorzystuje się niemal 200 produktów, z których zaledwie 35 je się regularnie, a 18 każdego dnia.
Jej siłą jest również ograniczenie spożycia tłuszczów nasyconych, cukru i smażenia na tłuszczu.
Oprócz diety mieszkańcy Okinawy dbają też o inne nawyki, które pozwalają im cieszyć się długim życiem i świetnym zdrowiem. Śpią po 7 godzin dziennie, w ciągu dnia aktywnie spędzają czas, spacerując po wyspie, ciesząc się życiem w społeczeństwie, bez pośpiechu, stresu, z ogromnym poczuciem humoru i optymizmem.
Są wierni zwyczajom i tradycji. W Okinawie, jak i całej Japonii, kultura skupia się wokół żywności. Posiłki są celebrowane, starannie udekorowane, wymiary porcji są niewielkie, a posiłki są stopniowo rozpoczynane przy użyciu przekąsek, wielu dań głównych, w tym sashimi (surowej ryby) i zupy, herbaty. Większość mieszkańców Okinawy wierzy z uzdrawiającą moc żywności. Żywność jest uważana za lek, który przyczynia się do długowieczności, popularne jest przekonanie, że „jedzenie to medycyna” .
A co my możemy przenieść z tej diety na nasz grunt?
Oczywiście ciężko w 100% odzwierciedlić tę dietę w naszym klimacie, ale można zaczerpnąć z niej kilka ważnych dla zdrowego odżywiania zachowań:
Staraj się spożywać jak najczęściej surowe warzywa i owoce, ryby morskie, ogranicz ilość spożywanego mięsa, zwłaszcza przetworzonego, pij dużo wody, herbatę zieloną. Wyeliminuj słodycze, produkty smażone, tłuszcze zwierzęce, żywność typu fast food. Nie przejadaj się, ciesz się posiłkami z bliskimi. Zwiększ aktywność fizyczną, wysypiaj się, zadbaj o swój komfort psychiczny i ogranicz stres.
I przede wszystkim uśmiechnij się! 🙂
*Tradycyjna dieta Okinawy opisana powyżej była szeroko stosowana na wyspach do około lat sześćdziesiątych. Od tego czasu praktyki dietetyczne przechodzą w kierunku zachodnich i japońskich wzorców, przy czym spożycie tłuszczu wzrasta z około 6% do 27% całkowitego spożycia kalorii, a słodkie ziemniaki są zastępowane ryżem i chlebem. Ta tendencja zbiegła się również ze spadkiem długowieczności mieszkańców wyspy.
ZAPISZ SIĘ NA NEWSLETTER I ODBIERZ DARMOWY PORADNIK
„PRZYSPIESZ SWÓJ METABOLIZM!”
